D'Angelico - Poznaj historię amerykańskiej legendy

1905 - Narodziny legendy

John D’Angelico, najstarszy z czwórki rodzeństwa, urodził się w dzielnicy Little Italy na Manhattanie jako pierworodny syn w ciężko pracującej włoskiej rodzinie. Muzyka płynęła w jego krwi, a w wieku 9 lat został uczniem swojego wuja, Signor Ciani’ego, mistrzowskiego twórcy skrzypiec i mandolin. Doświadczenie młodego D’Angelico z tymi instrumentami stało się fundamentem dla późniejszych, cenionych na całym świecie gitar archtop jego autorstwa.

1932 - Otwarcie warsztatu

Pierwszy warsztat D’Angelico mieścił się przy 40 Kenmare Street w dzielnicy Little Italy. 27 lat później interes musiał zmienić lokalizację ze względu na rosnące koszty wynajmu - John D’Angelico przeniósł się do bliskiego sąsiedztwa, do równie małego, lecz odpowiedniego dla jego potrzeb lokalu. Instrumenty D’Angelico były wytwarzane wyłącznie ręcznie, w ograniczonych ilościach.

W latach trzydziestych, u szczytu ówczesnych możliwości, D’Angelico wytwarzał 35 gitar rocznie z pomocą dwóch lub trzech pracowników. Rzadkość tych instrumentów przyczyniła się do ich legendy, jednak jej przyczyną była po prostu preferowana metoda pracy mistrza.

1944 - Symbol Nowego Jorku

II Wojna światowa odcisnęła na latach 40-tych XX wieku swoje niezapomniane piętno. Po jej zakończeniu muzyka po raz kolejny stała się niejako wentylem nagromadzonych w społeczeństwie emocji, a muzycy zarówno występujący publicznie, jak i grający w zaciszu swego domu, potrzebowali jakościowych instrumentów. D’Angelico uznany został za „znakomitego producenta gitar archtop”, co z kolei zaowocowało ofertami współpracy od dużych firm, wśród których znalazła się znana marka Gretsch.

Propozycja brzmiała: „John, zamknij swój warsztat i zacznij pracować dla mnie. Zaoferuję ci wysokie stanowisko, już nigdy nie będziesz musiał martwić się o pieniądze”. Jednak John znał już odpowiedź: „Pieniądze? Tytuły? Po co mi to? Chcę budować gitary pod własnym szyldem, dla własnych klientów, moim sposobem. Takie życie mi odpowiada”. D’Angelico dobrze wiedział, że jego lojalność należy się przede wszystkim instrumentom i artystom.

1952 - Następca

James D’Aquisto był uzdolnionym nowojorskim muzykiem, uczniem gitary jazzowej i aktywnym basistą. Jako nastolatek odwiedził warsztat D’Angelico i został natychmiastowo oczarowany ideą konstrukcji instrumentów. W roku 1952 zaoferowano mu możliwość pracy i nauki u D’Angelico.

W wieku siedemnastu lat zarabiał 35 dolarów tygodniowo, a do jego obowiązków należało mycie szyb i podłóg oraz załatwianie drobnych spraw. Jego pracodawca nigdy nie przewidywał, że ten młody, nieco dokuczliwy młodzieniec kiedyś uratuje jego interes, przyczyniając się do ugruntowania legendy gitar archtop marki D’Angelico i przekazania jej dla przyszłych pokoleń.

1964 - Ciężka zima

Począwszy od wczesnych lat sześćdziesiątych zdrowie Johna D’Angelico zaczęło podupadać. D’Aquisto, wtedy jedyny pracownik warsztatu, przejął większość obowiązków związanych z produkcją instrumentów. Wtedy to, pamiętnej, srogiej zimy 1964 roku, odnalazł on Johna D’Angelico martwego w wyniku zawału serca. Miał jedynie 59 lat.

D’Aquisto miał wtedy 29 lat i odziedziczył czołową posadę w warsztacie. Po jakimś czasie odkupił go od rodziny D’Angelico, wkrótce jednak zaczął produkcję gitar sygnowanych jego własnym nazwiskiem. Dzisiaj, D’Angelico i D’Aquisto powszechnie uznawani są za największych twórców gitar archtop XX wieku.

2011 - Powrót D’Angelico

Odnowione zapotrzebowanie muzyków na brzmienie gitar archtop oraz sławetna wystawa z 2011 roku, „Guitar Heroes: Legendary Craftsmen from Italy to New York”, na której znalazły się produkty D’Angelico, spowodowały wielką falą zainteresowania marką. Nie mogło się to wydarzyć w lepszym momencie: marka D’Angelico została odkupiona, a wraz z transakcją zwerbowano doświadczony zespół zarządzający, stworzono też nowoczesną, dopracowaną infrastrukturę produkcji, magazynowania i dystrybucji. Cały wysiłek skupiony został wyłączenie na rewitalizacji i ponownym wprowadzeniu marki D’Angelico na rynek.

Przez pierwsze miesiące operacji drużyna D’Angelico pracowała w ukryciu, tworząc i udoskonalając serię autentycznych wznowień instrumentów D’Angelico, łączących nieodzownej dla marki jakości z przystępną ceną. Nowe modele entuzjastycznie przyjęto przez szerokie grono profesjonalistów i poważnych graczy. D’Angelico wkrótce stała się jedną z najbardziej udanych, „wschodzących” marek w branży.

Obecnie - Legenda wciąż żyje

Rodzina wciąż się poszerza. Na styczeń 2015 roku oferta D’Angelico składa się z ośmiu nowych zachwycających gitar akustycznych, od instrumentów typu dreadnought aż po archtop, oraz między innymi akustycznych gitar basowych. Wprowadzono również trzy rewelacyjne gitary elektryczne, wśród nich piękną, amerykańską NY-DC oraz EX-SD Bass, pierwszy bass typu solid body tej marki.

D’Angelico obecnie przeżywa dynamiczny rozwój. W ciągu ośmiu dekad przeniosła się ona z maleńkiego warsztatu w Little Italy do ekskluzywnej sali pokazowej w centrum Manhattanu, jednak idea jej przyświecająca pozostaje ta sama: celem jest tworzenie wyjątkowych instrumentów, godnych dziedzictwa Johna D’Angelico.